Historia chóru

Rok 1989

Rok 1989 był rokiem znaczącym w historii chóru. Ówczesny Ordynariusz Diecezji, ks. bp Ignacy Tokarczuk, widząc zainteresowanie się chórem ze strony licznych parafii, a także biorąc pod uwagę jego bezpośredni związek ze Studium Organistowskim, wyraził życzenie, by chór stał się zespołem służącym całej przemyskiej Diecezji. Informując o tym chórzystów, ks. Dyrygent zaproponował również przyjęcie nazwy chóru, która by w jakimś stopniu odzwierciedlała jego cel i zadania.

Propozycji było kilka, ale wybrano nazwę zasugerowaną przez dyrygenta, ks. Mieczysława Gniadego – „Magnificat”. Nazwa ta wydawała się najbardziej adekwatna, bo najlepiej oddawała cel i sens angażowania się chórzystów w trud chóralnej pracy: śpiewem wielbić Boga. Najlepszym zaś, choć niedościgłym wzorem wielbienia Boga jest Najświętsza Maryja Panna. Ona to, po Zwiastowaniu, wielbi Boga hymnem: „Magnificat anima mea Dominum ...” (Wielbi dusza moja Pana). To uwielbienie zaś czyni Maryja nie w samotności, nie w skrytości i zaciszu nazaretańskiego domu, ale czyni je wobec innych i razem z innymi: Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę.

Ta bardzo wzniosła, ale i szczera intencja chórzystów zawierać się będzie odtąd w przyjętej nazwie Diecezjalny Chór „Magnificat”. Nazwę tę zamieszcza urzędowy informator Kurii Biskupiej o instytucjach i stanie personalnym Diecezji „Schematyzm Diecezji Przemyskiej”, wydany w roku 1990.

Jak co roku, chór koncertuje i tworzy oprawę muzyczną wielu uroczystości. Łącznie w 1989 r. występuje 27 razy. Śpiewa podczas Triduum Sacrum, Bożego Ciała, jubileuszu 50 -lecia kapłaństwa i zarazem 25 -lecia sakry biskupiej ks. bpa Bolesława Taborskiego i po raz pierwszy w swej historii, podczas święceń diakonatu i kapłaństwa.

Udział w święceniach diakonatu i kapłaństwa jest dla chórzystów przeżyciem szczególnym. Święcenia przyjmują ci, którzy są wychowankami ks. Dyrygenta i przez kilka lat współtworzyli ten chór: Janusz Kowalski, Józef Trela, Józef Tomoń, Jan Kuca, Wiesław Słotwiński i Wojciech Szlachta. Posłał ich Pan na swoje żniwo. Może i to kilkuletnie doświadczenie śpiewu w chórze zaowocuje w ich pracy duszpasterskiej pomnażaniem Chwały Bożej.

Do ważnych wydarzeń w całorocznej działalności Diecezjalnego Chóru „Magnificat” należy też udział w Kongresie Eucharystycznym w dniu 14 maja, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Koncelebrowana Msza święta, której przewodniczył i homilię wygłosił ks. bp Ignacy Tokarczuk, miała miejsce na stadionie przemyskiego Klubu Sportowego „Polna”.

Wzorem lat ubiegłych, chór koncertował również w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja, podczas Dni Kultury Chrześcijańskiej oraz stwarzał oprawę muzyczną innych uroczystości religijno-patriotycznych.

Wypada jeszcze odnotować, że we wrześniu tego roku chór otrzymał zaproszenie na koncerty od Polskiego Towarzystwa Kulturalno-Oświatowego i parafii katedralnej w Kamieńcu Podolskim (wówczas jeszcze ZSRR). Z zaproszeniem tym przyjechał do Przemyśla organista Katedry kamienieckiej, p. Stanisław Nagórniak. Jednak z przyczyn niezależnych od zapraszających i zapraszanych do wyjazdu nie doszło. Dopiero po 10 latach od tej chwili, zamiar ten zostanie zrealizowany.