Ten rok swojej działalności chór rozpoczął w Uroczystość Objawienia Pańskiego (Trzech Króli). Podczas pontyfikalnej Mszy świętej celebrowanej przez ks. bpa Ignacego Tokarczuka (wraz z innymi biskupami) w Bazylice Katedralnej o godz. 11.00 miała miejsce konsekracja na biskupa ks. dra Edwarda Białogłowskiego, profesora przemyskiego Wyższego Seminarium Duchownego. Chór tworzył oprawę muzyczną tej wyjątkowej uroczystości.
Jak nigdy dotąd, styczeń roku 1988 obfitował w koncerty kolęd. W okresie od 1 stycznia do 2 lutego chór wykonał ich 11. W pamięci chórzystów utkwiły szczególnie 4 koncerty, wykonywane wraz z aktorkami: Anną Nehrebecką i Aleksandrą Dmochowską. Dwa z nich odbyły się w Przemyślu, pozostałe dwa w Lubaczowie i Jarosławiu. Do wyjątkowych należy również zaliczyć koncert kolęd z udziałem prof. Feliksa Rączkowskiego, który odbył się 24 stycznia w kościele farnym w Dukli, z okazji poświęcenia nowych organów.
Oprócz 11 koncertów kolęd, w tym roku chór wykonał jeszcze 7 innych koncertów o tematyce pasyjnej, maryjnej i religijno – patriotycznej. Poza koncertami stwarzał również oprawę muzyczną wielu uroczystości. Śpiewał m. in. podczas liturgii Wielkiego Tygodnia, Bożego Ciała, poświęcenia nowego kościoła w Hureczku, 23 rocznicy prekonizacji ks. biskupa Ignacego Tokarczuka i rocznicy odzyskania niepodległości.
W dniach 14-16 października chór uczestniczył w II Diecezjalnym Przeglądzie Chórów w Rzeszowie. Wykonaniem utworu obowiązkowego „Pana ja wzywać będę” Mikołaja Gomółki oraz dwóch utworów dowolnych: „Laetatus sum” Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego (z towarzyszeniem orkiestry) i ”Eli, Eli...” György Deak Bardosa zdobył uznanie jury, które i tym razem przyznało chórowi pierwsze miejsce wśród wyróżnionych chórów mieszanych. Łącznie, w 1988 r., chór koncertował i występował 34 razy.
Należy odnotować jeszcze, że pod koniec tego roku chór zmienił dotychczasowe miejsce swojej pracy i przeniósł się do budynku Diecezjalnego Studium Organistowskiego (obecnie Archidiecezjalny Instytut Muzyki Sakralnej), sąsiadującego z Bazyliką Katedralną i Wyższym Seminarium Duchownym. Przeniesienie to stwarzało lepsze warunki pracy dla zespołu, a możliwe było i z tej racji, że Dyrygent chóru pełnił równocześnie obowiązki dyrektora Studium.